Ana Sayfa

Milliyet - Pazar - 2 Ağustos 2009

 

Orhan Kemal’in çocuk kitapları

Türk edebiyatının en özgün ve gerçekçi yazarlarından Orhan Kemal, yazdığı roman, oyun ve öykülerin hepsinde yoksul, hayatla mücadele etmek zorunda olan, ama umudunu, yaşama sevincini kaybetmeyen insanlardan söz eder.
“Elli Kuruş”, “Aslan Tomson” ve “Uyku” adlı kitaplarında yine aynı dünyanın çocuklarını anlatıyor. Bu harika kitaplar Büyülü Fener Yayınları’ndan çıktı ve Oğuz Demir resimledi. Çocuklar, hatta büyükler için...

Elli Kuruş
“İster lapa lapa kar, ister şarıl şarıl yağmur yağsın, isterse de bütün gecenin ayazından karlar dona kesmiş olsun, sabahın beş buçuğunda karanlıkları ürperten sesiyle sokağa girerdi: ‘Gazete havadis!’
Sabahın dördünde yazı makinemin başına geçtiğim için, bu ses, bu kara yağmura, ayaza kafa tutan bu canlı, bu pırıl pırıl ses beni yazı makinemin başında bulurdu. Gazete paralarını akşamdan masamın kıyısına koyduğum için, bekletmez, koşardım sokak kapısına. Gazetelerimi önceden hazırlamış olurdu. Uzatır, paraları alır, saymaya falan lüzum görmeden cebine atar, canlı, yaşam dolu sesiyle sokağı gene neşelendirirdi: ‘Gazete havadis!”

Aslan Tomson
“Ayağında babasının kocaman postalları, başında kulaklarına geçmiş kasketi, boynuna kınnapla asılı işportasıyla evden çıktı. Çoluğu çocuğu etrafını almış, gaileli bir ev erkeği hesaplılığıyla sokağı geçti. Caddedeki tütüncünün bulunduğu köşeye işportasını her zamanki gibi yerleştirdi. Ne çıkacaktı sanki? Zengin mi olacaktı? Çengelli iğneler, renk renk balonlar, kurşun kalemleri, birkaç mavi kurdele, düğme, paslı çakılar, zarf kâğıt...”

Uyku
“Madeni eşya fabrikası hafta tatiline hazırlanıyordu. Fabrikanın yüz elli amelesinden sekseni, on dörtle on altı yaş arasında erkek çocuklardı ki, yirmi kadarı ‘pres’ makinelerinde çalışıyordu. Üstleri başları paramparçaydı. Aşağı yukarı aynı boy ve aynı kalıpta olduklarından, birbirlerine benziyorlardı. Terden sırılsıklamdılar... Atölyenin makine gürültüsü yüklü ağır havasında kaynaşıyorlardı: Muslukların fışkıran suyunda el yüz yıkayanlar, sıra bekleyenler, helalara girip çıkanlar, fırsattan istifade kovalamaca oynayanlar...”
Orhan Kemal kimdir?
15 Eylül 1914’te Ceyhan’da (Adana) doğdu. Asıl adı Mehmet Raşit Öğütçü’dür. Genç yaşında para kazanmak zorunda kalması nedeniyle, hayatın önüne çıkardığı engeller ve acı, onun iç dünyasını zenginleştirdi. İlk yapıtlarında kendi yaşam öyküsüne dayanan bir çerçevede, Çukurova’nın tarım ve fabrika işçilerinin sorunlarını işledi. Daha sonra İstanbul’un kenar mahalle insanlarının, işçilerin dünyasını yansıttı. Çocuklar için de kitaplar yazan yazarın eserlerinden bazıları şunlardır: “Murtaza”, “Sokakların Çocuğu”, “Müfettişler Müfettişi”, “Eskici Dükkanı”, “Cemile”, “Kırmızı Küpeler”, “Gurbet Kuşları”, “Arkadaş Islıkları”...


info@orhankemal.org