Biri halk denizinde kabaran yüce dalga,
Biri halk ormanında en gür ve en yeşil dal,
İkisi de yazında birer silinmez damga,
Biri Nazım Hikmet’tir, birisi Orhan Kemal !
 
Biri duyan yüreğim, biri gören gözümdür,
Biri şiir ırmağım, biri anlatı dağım,
Biri atar damarım, biri çelik sözümdür,
Nazım Hikmet kavgamdır, Orhan Kemal şafağım !
 
Biri kızıl öfkemdir, birisi haykırışım,
Birisi tezenedir, biri halk sazında tel,
Biri yayla çiçeğim, biri kilim nakışım,
Nazım Hikmet akan sel, Orhan Kemal esen yel !
 
Biri yanan güneşim, birisi dolunayım,
Biri gönlümüzde kor, biri sacda ekmeğim,
Biri yürek fırtınam, biri düğün halayım,
Nazım Hikmet yıldırım, Orhan Kemal şimşeğim !
 
Süzdüler özgürlüğü kelepçeden, zincirden,
Zindanlardan saçtılar ışığını sanatın,
Umuduydular halkın duyan, düşünen, gören,
Nazım Hikmet elmastır, Orhan Kemal’se altın !
 
Rüzgâroğlu estirir sevgiyi iki dosta
İki-üç haziranda duygular köpük köpük,
Halkın iki âşığı buluştu tek makasta,
Nazım Hikmet barıştır, Orhan Kemal Özgürlük !