BEN ANNEMİ ÇOK SEVDİM

 

Onu önce,
Cemile’deki küçük işçi kız olarak tanıdım.
Onunla iplik büktüm
Kopan iplikleri yapıştırdım
Ben Cemile’yi çok sevdim.

Kâtiple evlendiğinde , sevinçliydim
Hapis yatarken sevdalın
Bükülmedi boynun hiçbir zaman
Ben annemi çok sevdim.

Yıllar geçti,
Kardeşlerimi dünyaya getirdin
Yaşamda, yalnız bırakmadığın için
Seni hep sevdim.

Kasım ayının birinci gününde,
Beni dünyaya getirdin
Yaramazdım, kızardın, döverdin,
Ama seni yine de çok severdim.

Orhan Kemal’di, babam
Sevgi dolu çileli bir adam
Onunla yaşamı paylaşan melek anam
Ben annemi daima sevdim.

Babam senin için şöyle yazmış:
Tekmil hayatı ıstırapla geçmiş,
Yıllardır kahrımı çekmekten
Usanıp yorulmayan cefakar karıma..
Ben annemi daha da sevdim.

Sen rahat uyu Nurkam
Sevgili kahraman anam
Seni sevdiren babamı da sevdim.
Ama annem,
Ben en çok seni sevdim.

Işık Öğütçü
Mayıs 2006